- intizar
- is. <ər.> Həsrət içərisində gözləmə, səbirsizliklə gözləmə. Neçə rəfiqimüvafiqlə əlləşib içə mey; Nə kəsri-məclisimeydən, nə intizarı ola. S. Ə. Ş.. On beş gün ayrılıq on beş il keçdi; Öldürdü intizar, gözüm yoldadır. Ə. C.. İntizar və səbirsizlik yenidən başlandı. Qant.. Qurtardı həsrət də, xoş intizar da. B. V.. İntizar çəkmək – bax intizar qalmaq. Aşıq saza nə qaldı? Ərzəm yazana qaldı; Bülbül intizar çəkər; Görək yaza nə qaldı? (Bayatı). Tülui-mahtab üçün çəkərdim; Dəmadəmdən gecə çox intizarı. Əmani. Adamlar bu saat nəsə bir şey olacaq gümanı ilə intizar çəkirdilər. M. C.. // Gözləmək. Dağlara çıxmağa həkim qoymayır; İntizar çəkməsin dağ çiçəkləri. N. R.. İntizar qalmaq – nigaran olmaq, nigarançılıqla gözləmək. <Sara Bəhrama:> Bilmirsənmi ki, əmin qızı sənsiz darıxır, həm də intizar qalmışdım. C. C.. İntizar qoymaq – gözləməyə məcbur etmək, nigaran qoymaq, gözlətmək. Zülfün tök belə, dilbər; Tumar çək telə, dilbər; Yetər intizar qoydun; Dolan gəl belə, dilbər. (Bayatı). Dedin ki, qoymaram aləmdə intizar səni. S. Ə. Ş.. İntizar olmaq – bax intizar qalmaq. Oldular intizar bir saat yarım. H. K. S.. İntizara yetməmək – intizarını çəkdiyini görə bilməmək. Ölürəm qəlbimdə yar nişanası; Gözüm yolda intizara yetmədi. A. Ə.. İntizardan qurtarmaq – nigarançılıqdan qurtarmaq, arzusu yerinə yetmək, rahatlanmaq. Bayatı səsi içəri dolanda Pərşan intizardan qurtarmış kimi dərindən sinəsini ötürdü. M. İ.. İntizarında qalmaq, intizarını çəkmək – birini həsrətlə, yaxud nigarançılıqla gözləmək. <Leyla:> Bütün gün intizarında, gözüm həsrətdə qalmışdım. Ü. H.. <Sultan:> Dünyada şad xəbərin intizarını çəkməkdən böyük zövq ola bilməz, qardaşoğlu! İ. Hüseynov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.